Oxford Üniversitesi’nden Şaşırtıcı Bir Keşif
Oxford Üniversitesi’nde görev yapan İngiliz profesör Leah Veronese, Bodleian Kütüphanesi’nde gerçekleştirdiği araştırmalar sırasında 17. yüzyıldan kalma bir metin koleksiyonunda dikkate değer bir şiire rastladı. İlk bakışta sıradan gibi görünen bu dizeler, ilerleyen satırlarda ünlü bir esere işaret ediyordu. Veronese, William Shakespeare’in en bilinen sonetlerinden biri olan Sonnet 116’nın, daha önce belgelenmemiş bir el yazması versiyonunu keşfetti.
Bu el yazması, Shakespeare’in Sonnet 116’sının müzikal bir uyarlamasıdır ve akademik dünyada bilinen ikinci el yazması kopya olarak kayıtlara geçmektedir. Veronese, bu çarpıcı keşfi, Oxford’un Ashmolean Sanat ve Arkeoloji Müzesi’nin kurucusu ve Kraliyet yanlısı Elias Ashmole’un (1617-1692) derlediği çeşitli metinlerin bulunduğu bir koleksiyonda yaptı. Detaylı inceleme ve araştırma sonuçları, 3 Şubat’ta English Studies Review dergisinde yayımlandı. Bu sonetin uyarlaması, 17. yüzyıl İngiltere’sinin politik ve kültürel atmosferine dair yeni bir bakış açısı sunuyor.
Shakespeare’in Gözden Kaçan Uyarlaması
Veronese, bu metne ulaştığında, Sonnet 116’nın tanıdık ama farklı bir versiyonunu okuduğunu fark etti. Ancak, el yazmasının katalog açıklamasında Shakespeare’e herhangi bir atıf yapılmamıştı. 19. yüzyılda William Henry Black tarafından kataloglanan bu el yazması, muhtemelen ilk dizelerinin farklı olması nedeniyle gözden kaçmıştı. Örneğin:
- Yeni keşfedilen versiyon: Kendinden kör edici hata tüm bu zihinleri ele geçirir
Sahte temyizleri olan bu aşkı kim çağırır
Hangi değişiklik bulduğunda değişir - Orijinal Shakespeare versiyonu: Gerçek zihinlerin evliliğine izin vermeme izin ver
Engelleri kabul etmeyin; aşk aşk değildir
Değişiklik bulunduğunda hangi değişir
Bu küçük ama önemli farklılıklar, metnin Shakespeare’e ait olduğu gerçeğini yüzyıllardır gölgede bırakmış olabilir. Keşfedilen versiyon, 17. yüzyıl İngiliz bestecisi Henry Lawes tarafından müziğe uyarlanmış bir el yazmasıdır. Orijinaline kıyasla ek satırlara ve farklı bir sona sahip olan bu uyarlama, araştırmalara göre, şarkıyı uzatmak amacıyla eklenmiş olabilir. Ancak Veronese, bu farklılıkların yalnızca sanatsal nedenlerden değil, aynı zamanda politik sebeplerle de yapılmış olabileceğini öne sürmektedir.
İç Savaş Döneminin Etkisi
1642-1651 yılları arasında İngiltere, Kral I. Charles ile Parlamento arasındaki iç savaşlarla sarsıldı. Savaşın sonucunda kral idam edildi ve İngiltere 11 yıl boyunca Cumhuriyet rejimiyle yönetildi. Bu dönemde Noel kutlamaları ve halka açık şarkılar yasaklanmıştı. Ashmole’un derlediği koleksiyon, yasaklı şarkılar ve kraliyetçi şiirleri kapsıyor. Veronese’ye göre, Sonnet 116’nın bu müzikal uyarlaması, kraliyetçi sadakati yüceltmek amacıyla yazılmış siyasi bir aşk şarkısı olarak yorumlanabilir.
Yeni Bir Perspektif: Keşif ve Önemi
Oxford Üniversitesi’nde Shakespeare çalışmaları profesörü Emma Smith, bu keşfin önemini vurgulayarak, arşivlerde hâlâ bilinmeyen Shakespeare metinlerinin olabileceğini ifade ediyor. Günümüzde Sonnet 116, Shakespeare’in en ünlü şiirlerinden biri olarak kabul edilse de, kendi döneminde bu kadar popüler olmadığı düşünülüyor. Bu yeni keşif, Shakespeare’in eserlerinin zaman içindeki değişimini ve dönemin siyasi atmosferine nasıl uyum sağladığını anlamak açısından önemli bir kaynak oluşturuyor.
