Bir sahne parçası olarak ortaya konulan bu çalışma, Ayten’in yaşamından kesitler sunarken izleyiciyi karakterin öfkesine, kayba ve geçmişle hesaplaşmasına ortak ediyor. Gösterimde, performansın dinamizmi seyirciyle kurulan anlık diyaloglarda kendini gösteriyor veğininleştirilmiş bir yakınlık sunuyor.
Alis Çalışkan’ın yazdığı bu oyun, eşini kaybetmiş Ayten’in iki çocuğuyla sürdürdüğü zor yaşam mücadelesine odaklanıyor. Ayten’in yolu, yavaş yavaş bir pavyona uzanırken, sahnede çalışan kadınların günlük deneyimlerini, kırılganlıklarını ve hayatta kalma stratejilerini derinlemesine ele alınıyor. Metin, Ayten’in yaşadığı önemli olayları onun sesinden ve zaman zaman kesintili bir dramaturjiyle aktarıyor.
“Herkes Kocama Benziyor” başlıklı oyun, 200. kez sahnelenişine doğru ilerlerken tek kişilik performanslar arasında izleyiciyle buluşmaya devam ediyor ve süregelen yolculuğu ile dikkat çekiyor.
